Kaychawqa riqiyanki llapan qichwa ruraykunatam, mikuykunata, ashmakunata, hachakunata, qurakunata imaykapis kikintsikpa musyaynintsikkunatam.

ASHNUWAN ATUQ

ASHNUWAN ATUQ
(Willakuy)



Huk markachawshi, huk awkis ashnu wataraallaq, tsaytanash  atuq  waskanta suwapaq, waataqninna, ashnun waskanta uqraptin maqaq, pampachaw mana qiwa kaqchaw wataraatsiq.
Tsaynash ashnuqa ninaq: Imanirtaq maqaman, kananmi atuq musyamanqa nir, pampachaw wanuqtukur hitakaarinaq.
Tsaymanshi huk atuq chaanaq, rikaykur ninaq: Kaychawmi atska allí aytsaqa, yanasaakunata minkakamushaq nishpa  kutikunaq, llapan allí chuulukaqkunata, kallpayuqllata nimushaq nirakur aywakunaq. Tsaynash llapan atuqkuna pinkullunkunawan, tinyankunawan kushishqa aywayaanaq. Huknin atuq chaykurna, ashnupa  ruruntantawan rinrintapis kanipaarinaq, Mana kuyuptinna chakinkunapita, pachampita, chupampitapis watarkur, qarachar qallaykuyaanaq. Tsaychawnash pinkullupis, tuntullu, tuntullu niptin atuqkuna allaapa kushishqa kayanaq.  Pachanta qarachaykayaptinnash ashnuqa sharirkur haachin, haachin nir, atuqkunata qaracharkur ayqillapa, wayinkama apakunaq. Tsayshi atuqkunaqa qaparir, qayarir, tsarakuy shay, tsarakuy shay nikar ushakaariyanaq. Tsaynawpa ashnuqa nunanpa waskanta kutitsinaq.

EL BURRO Y EL ZORRO
Cuento
En una comarca lejana había un burro viejo que solía estar amarrado, alli donde estaba siempre aparecía el zorro y se llevaba la soga del burro, entonces molesto su dueño golpeaba al animal y como castigo lo dejaba de hambre sin  pasto, por ello el burro pensó y tramó un plan, - Ahora me va ver ese zorro diciendo-  se fue a una pampa donde se quedó tirado simulando estar muerto. 
Ya cuando el cuadrúpedo estaba como muerto apareció olisqueando el zorro y vio pues al animal tirado, muy contento dijo - acá hay carne de lo bueno -  y se fue a invitar a sus amigos zorros para que lo ayuden a llevar la carne, pero no, a cualquiera sólo a quienes tienen fuerza y son muy buenos decía muy alegre el zorro.
Entonces los zorros muy alegres con sus flautas y bombos se fueron por la carne, llegando a donde el burro estaba muerto, empezaron asegurarse que realmente estuviera muerto, al notar que el burro no se movía iniciaron amarrar por todas partes de su cuerpo con sogas que fueron robadas al mismo burro.
algunos zorros jalaron al burro y otros estaban encargados de hacer música por que una carne apetitosa tenia que ser recogido como se merecía, Pero ya  cuando estaban lejos el burro se levanto y empezó arrastrar a los zorros - haaaachin haaaachin haaaaachin diciendo - y los zorros se murieron gritando - agarrense....!!!! agarrense....!!!! agarrense....!!!!, fue así como el burro regreso todas las sogas que le fueron robados por el zorro a su dueño.


Este Cuento no tiene autor se ha trasmitido de generación en generación en muchos lugares, esta fue recopilada en el Callejón de Huaylas por varios recopiladores, constituye un cuento andino, la misma que fue contado en el PRIMER FESTIVAL DE CUENTO, con motivo de del DÍA INTERNACIONAL DE CUENTA CUENTOS, organizado por la BIBLIOTECA MUNICIPAL DE HUARAZ.

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Margot Camones, testimonio de vida

  "ESTUDIÉ, LO LOGRÉ...POR REBELDÍA" #Prensahuaraz Testimonio de mi vida. Margot Camones Maguiña, docente, traductora e intérprete...

Seguidores